غواصی فنی
اصطلاح غواصی فنی را نخستین بار مایکل مندونو که سردبیر مجله غواصی آکواکورپس (در حال حاضر از بین رفته)بود بکار گرفت.
اما مفهوم اصطلاح غواصی فنی درگیر شدن غواصان در برخی فعالیت‌های غواصی است که معمولاً فراتر از محدودیت‌های مجاز غواص تفریحی برشمرده میگردند به عنوان مثال در غواصی فنی برای رسیدن به عمق دلخواه غواصان از محدوده مجاز عمق (۴۲ متر) پا فراتر می‌گذارند.
غواصی فنی (که گاهی به عنوان غواصی تکنیکال نامیده می‌شود)غواصی است که بیش از غواصی تفریحی نیاز به آموزش‌های پیشرفته، تجربه گسترده، تجهیزات تخصصی و اغلب تنفس گازهای دیگر تنفسی غیر از هوا یا نایتروکس دارد.
غواص فنی
در طول توقف برداشت فشار. غواصی فنی اصطلاح غواصی فنی را نخستین بار مایکل مندونو که سردبیر مجله غواصی آکواکورپس (در حال حاضر از بین رفته)بود بکار گرفت. اما مفهوم اصطلاح غواصی فنی درگیر شدن غواصان در برخی فعالیت‌های غواصی است که معمولاً فراتر از محدودیت‌های مجاز غواص تفریحی برشمرده میگردند به عنوان مثال در غواصی فنی برای رسیدن به عمق دلخواه غواصان از محدوده مجاز عمق (۴۲ متر) پا فراتر می‌گذارند. غواصی فنی (که گاهی به عنوان غواصی تکنیکال نامیده می‌شود)غواصی است که بیش از غواصی تفریحی نیاز به آموزش‌های پیشرفته، تجربه گسترده، تجهیزات تخصصی و اغلب تنفس گازهای دیگر تنفسی غیر از هوا یا نایتروکس دارد. تعریف غواصی فنی بر اساس نظریه گروه خرس مدسه نمونه دولتی شیخ کلینی استان تهران برخی از اختلاف نظرهای حرفه‌ای در این میان وجود دارد. تا همین اواخر ،استفاده از نایتروکس درغواصی، غواصی فنی در نظر گرفته می‌شد، اما برخی می‌گویند که غواصی فنی هر نوع از غواصی است که ریسک بالاتری نسبت به غواصی تفریحی دارا است. با این حال، برخی از مدافعان معتقدند که باید به غواصی که به درون محیط‌های سرپوشیده نفوذ می‌کند باید غواص فنی اطلاق کرد و برخی دیگر به دنبال تعریف غواصی فنی صرفاً در محدوده غواصی مورد نیاز به برداشت فشار هستند. به هر حال حتی کسانی که در تعاریف گسترده‌ای از غواصی فنی به توافق نظر رسیده اند، ممکن است در تعریف مرزهای دقیق میان غواصی فنی و تفریحی اختلاف نظرهائی داشته باشند. یکی از مواردی که بر اساس آن و به‌طور کلی توافق شده‌است آن است که هر غوصی که در آن پارامترهائی مانند وجود سقف بالای سر مانع از امکان بالا آمدن عمودی امن و صعود مستقیم به سطح آب گردد باید خارج از محدوده غواصی تفریحی در نظر گرفته شود. بنابراین غواصی در چنین محیطهائی نیاز به آموزش‌های تخصصی همراه با صدور گواهینامه‌های پیشرفته دارد که شامل موارد زیر است : غواصی‌های نیازمند به برداشت فشار(که در آن جذب گاز نیتروژن در بافت‌های بدن غواص مانع صعود امن و مستقیم و بدون توقف برداشت فشار میگردد) غواصی در غار، آب‌های یخ زده یا کشتی‌های غرق شده(که نفوذ در محل مورد نظر (در یک غار یا کشتی غرق شده یا در زیر یخ) مانع صعود مستقیم به سطح میگردد) انجمن مربیان حرفه‌ای غواصی PADI، که بزرگترین آژانس آموزشی غواص تفریحی در جهان است،غواصی فنی را این‌گونه تعریف می‌کند: "نوعی دیگر از غواصی که در آن غواصان نیاز به اموزشهای خاص داشته و فراتر از محدودیت‌های تفریحی غواصی می‌کنند.غواصی فنی بیشتر به عنوان فعالیتی است که شامل یک یا بیشتر از موارد زیر میگردد:غواصی فراتر از عمق ۴۰ متر/۱۳۰ فوت،نیاز به توقف در مرحله رفع فشار، غواصی در محیط‌های سرپوشیده فراتر از ۱۳۰ فوت خطی از سطح یا استفاده از مخلوط‌های گازی متعدد". سازمان ملی اقیانوسی و جوی NOAA غواصی فنی را این‌گونه تعریف می‌کند : "غواصی فنی واژه‌ای است مورد استفاده برای توصیف تمامی روش‌های غواصی که بیش از محدودیت‌های تحمیل شده بر عمق یا زمان غوطه وری غواصی تفریحی اعمال میگردد.غواصی فنی اغلب مستلزم استفاده از مخلوط گاز ویژه تنفسی (به غیر از هوای فشرده)است. نوع مخلوط گاز استفاده شده با درنظر گرفتن حداکثر عمق، یا طول زمانی که غواص در نظر دارد در زیر آب باقی بماند تعیین می‌شود در حالی که بیشترین عمق توصیه شده برای غواصی تفریحی ۱۳۰فوت است،غواصان فنی ممکن است در محدوده میان ۱۷۰ تا ۳۵۰ فوت و گاهی اوقات حتی عمیق تر غواصی.در غواصی فنی تقریباً همیشه نیاز به یک یا چند "توقف" اجباری رفع فشار پیش از بالا آمدن به سطح دارد و پس از صعود غواص نیازمند مراقبت‌های خاصی است".
عمق
در غواصی فنی ممکن است غواصی در عمقی عمیق تر نسبت به محدوده ۱۳۰ فوتی (۴۰ متری) یا غواصی در محیطی سربسته بدون هیچ دسترسی مستقیم به سطح یا نفوذ نور طبیعی انجام گردد. چنین محیط‌هایی ممکن است شامل غارهای آب شیرین و آب شور و درون کشتی‌های غرق شده باشد. در بسیاری از موارد غواصی فنی نیاز است تا غواص برای رفع فشار برنامه‌ریزی نموده و در طول صعود به سطح تعدادی توقف برداشت فشار داشته باشد. همچنین غواصی فنی و تنفس هوا در عمق‌های زیاد می‌تواند اختلالاتی مانند بی حسی و خواب الودگی نیتروژن نیتروژن نارکوسیس که به‌طور معمول در عمق ۱۰۰ فوت (۳۰ متر) یا بیشتر بروز نموده یا خطر مسمومیت اکسیژن بر اساس بالا رفتن فشار نسبی اکسیژن در مخلوط تنفسی را افزایش دهد. به همین دلیل در غواصی‌های فنی اغلب از مخلوط‌های دیگر تنفسی استفاده میگردد. این عوامل باعث افزایش سطح ریسک شده و نیاز به آموزش‌های لازم را برای غواصی فنی به مراتب فراتر از آنچه که مورد نیاز برای غواصی تفریحی است می نماید. این یک تعریف نسبتاً محافظه کارانه از غواصی فنی است.
عدم توانایی صعود به‌طور مستقیم
در غواصی فنی یا معادل آن ممکن است غواصی در محیط هائی که در آن غواص با خیال راحت نمی‌تواند به‌طور مستقیم به سطح بازگردد انجام شود یا به علت نیاز به رفع فشار ملزم به توقف‌های اجباری برداشت فشار گردد. در این شکل از غواصی اتکای بسیار بیشتری بر تجهیزات غواصی و آموزش غواصی شده چراکه غواص باید تا زمان ایمن صعود در زیر آب باقی بماند.
