در جنوب ایران به غواصی صیف و صیافی گفته میشود و قدمت آن به قرنها پیش از میلاد باز میگردد. در دوران خشایارشاه بیرون کشیدن صندوقچههای طلا و جواهرات کشتیهای غرق شده بر عهده غواصان بود. آثار مکشوفه از حفاریهای باستان شناسی نشان میدهند که ایرانیان از پیشگامان پایهگذاری صید و پرورش مروارید بودهاند.